معرفی کتاب| «امتحان نهایی»
به گزارش نوید شاهد اردبیل، کتاب امتحان نهایی مجموعهای است از خاطرات و وصایای شهدای دانشجوی استان اردبیل که در آن؛ زندگی نامه، قسمتهایی از وصیت نامه و خاطرات 55 شهید دانشجوی استان اردبیل آمده است.
این کتاب که با عنوان زندگینامه، وصایا و خاطرات شهدای دانشجوی استان اردبیل منتشر شده است، در 1000 نسخه و در 433 صفحه توسط انتشارات محقق اردبیلی به قلم «امیر رجبی» به رشته تحریر درآمده است. نویسنده این کتاب را در عناوینی همچون زندگینامه شهیدان سلیم و سلمان نوعی اقدم، داور یوسفی، بهنام یوسفی، بهمن آقازاده، حسین اسدی، طهماسب مظفری، ایوب معادی، علی عطایی، محمد مهرآور، علی امانی، مهدی مرادی و... نوشته شده است.
کتاب امتحان نهایی در سال 1393 توسط نشر محقق اردبیلی چاپ و منتشر شده است، در ادامه به قسمتهایی از وصیتنامه چند تن از شهدای گرانقدر اشاره شده که ملاحظه میفرمایید.
شهید داور یسری در ربخشی از وصیت نامه خود آورده است:
ای برادران تنی و مخصوصاً دینی ام! همیشه سعی کنید شیفته رهروان اسلام به مردان خدا و شهدای همیشه جاوید تاریخ اسلام باشید، که با اعمال و رفتارشان توانستند بعد از چهارده قرن، خون اسلام را همچنان در رگها گرم نگه داشته، قلب ها را در راه خدا و پیامبرش به تپش درآورند.
ای خواهران و ای همسر و همسنگرم! با توجه به اینکه حجاب، لباس رزم زن مسلمان است که تمام نقشه های شوم استعمارگران و ابرخون خواران شرق و غرب را نقش بر آب کرده و برنده تر از سلاح من نوعی (خون سرخم) می باشد، سعی کنید حجاب اسلامی را رعایت کرده، قرآن را یاد بگیرید و به دیگران بیاموزید.
شهید «نیّت علی جمشیدی» در قسمتی از وصیت نامه خود چنین نوشته است:
سپاس بیحد و حصر خدای را که حیات و ممات کل هستی از اوست و درود بیپایان بر بزرگترین منجی عالم بشریت، حضرت ختمی مرتبط محمّد(ص) و تحیّات بیشمار به روان ائمه اطهار (ع) و عترت پیغمبر خدا که معلّم و مربّی جامعه بشریتند.
خداوندا! مرا نیز از پیروان واقعی راه خود قرار ده چراکه پیروان راه تو پیروزند و این بنده ی حقیر تو، دست خالی به سوی تو آمده است و چیزی جز خروارها گناه و معصیت در خود احساس نمی کند، خداوندا! تو می دانی که تنها برای رضای تو به این مکان مقدّس که از خاک آن ندای هزاران شهید به خون تپیده و گلگون شده به گوش می رسد، گام نهاده ام.
شهید «حسین اسدی» نیز در وصیت نامه خود چنین نوشته است:
ای خواهران عزیز، اگرچه من نتوانستم سرباز لایقی برای امام زمانم و نایب بر حقش امام امّت باشم، به برادران امور تربیتی و به شاگردان عزیزم بگویید اگر من مربّی و معلّم خوبی نبودم، ولی خدا را شکر میگویم که توانستم در تمام جریانها پیشرو و جلودار باشم.
انتهای پیام/